تعریق شدید موضعی چيست و درمان آن چگونه است؟
تعریق شدید موضعی یک نوع اختلال در سیستم عصبی است که شخص مبتلا، به مقدار زیاد و غیر قابل پیشبینی و بیش از نیاز بدن عرق میکند. همۀ آدمها هنگام ورزش، گرما، عصبانیت، خشم و ترس عرق میکنند ولی تعریق موضعی ممکن است بدون هیچکدام از پیش زمینههای یاد شده نیز رخ دهد. سیستم عصبی خودکار (سمپاتیک) مسئول کنترل تعریق بدن است. در حدود ۲-۱% افراد، کنترل سمپاتیکی دچار اشکال شده و با افزایش فعالیت خود باعث تعریق زیاد در جاهای مختلف بدن به ويژه کف دست و پا و سر و صورت میشود.
هیپرهیدروزیس موقتی نبوده و مبتلایان از بدو تولد و سالهای طولانی از این عارضه رنج میبرند. خیس بودن و تغیير رنگ لباسها، دستهای سرد و مرطوب، کفشهای خیس و بدبو، ناتوانایی در گرفتن قلم و سایر اشیاء در دست، آسیب به صفحه کلید و سختی کار با فلزات و کاغذ همگی تجربههای ناخوشایند این بیماری هستند. شخص مبتلا از تعویض مکرر لباسها، شستشوی دایم، چسبیدن لباسهای خیس به بدن، سرافکنده شدن هنگام دست دادن به دیگران، تنهایی، افسردگی و کاهش اعتماد به نفس رنج میبرد.
روشهای درمانی مختلفی مثل داروها، ضد تعریقهای موضعی، الکتریسيته، تزریق بوتاکس برای این بیماری پیشنهاد شده است که همه این درمانها موقتی و نسبی بوده و نیاز به استفاده مکرر و مراجعات متعدد پزشکی دارند. تنها درمان قطعی و دایم این بیماری روش سمپاتكتومی است.
سمپاتیکوتومی قطع رشته عصبی محرک غدد عرق نواحی درگیر است. این روش در گذشته از طریق جراحی باز و شکافتن قفسه سینه انجام میشد. اینجانب این عمل را در سال ۱۳۷۴ برای اولین بار در کشور با استفاده از لاپاروسکوپی بر روی یک بيمار انجام دادم. در طی ٢١ سال گذشته تغییرات زیادی در نحوۀ انجام این عمل به منظور کاهش عوارض آن انجام داده شده تا سرانجام به روش میکرولاپاروسکوپی منجر گردید.
میکرولاپاروسکوپی یک نوع جراحی لاپاروسکوپی است که تنها در یک جلسه در بیمارستان و در یک اتاق عمل مجهز با ایجاد یک یا حداکثر ۲ سوراخ ۲ میلیمتری و با استفاده از ظریفترین دوربینها (مینیاتوری) و باریکترین ابزارهای جراحی انجام میشود. بیمار بلافاصله بعد از بیدار شدن از بیهوشی نتیجه عمل خود را که خشک بودن و عدم تعریق محل ابتلا است خواهد ديد. این عمل با داشتن دو سوراخ بسیار کوچک نیازی به بخیه نداشته و در همان روز نیز بیمار ترخیص می شود. فعالیت فیزیکی بیمار در روز بعد از عمل شروع مى شود. عارضه این عمل در دست جراحان زبردست بسیاركم و تنها در درصد بسیار کمی از بیماران ممکن است عرق جبرانی دیده شود که با انجام تغییرات جدید این اثر جانبي نیز به حداقل ممکن رسیده است.
سمپاتیکوتومی علاوه بر درمان تعريق شديد (hyperhidrosis) سر و صورت، دست و پا و زیر بغل؛ در بیماران با قرمزی صورت و کسانی که از دردهای سوزشی اندامها شکایت دارند و بیمارانی که در فصل سرما انگشتان دستهایشان دچار سفیدی، کبودی و سرخی می شود کاربرد دارد.
نتایج عمل برای بیماران مختلف متفاوت است. بالاترین درصد جواب به درمان در مبتلایان به عرق کف دست دیده می شود (٩٩%). بیماری که قبل از بیهوش شدن از دست سرد و مرطوب شاکی است بلافاصله بعد از عمل با دستی گرم و خشک از بیهوشی بیدار میشود. قرمزی سر و صورت با درصد بسیار بالا جواب داده و تپش قلبهای نابجا در واکنش به استرسهای محیطی کمتر خواهد شد. اگرچه تعریق کف پا غیرقابل پیشبینی است ولی در بیشتر موارد بهبودی حاصل میشود.
برداشتن غده فوق کلیه
غدد فوق کلیوی در قسمت بالای کلیهها قرار دارند که از طریق ترشح هورمونهای کورتیزول و آلدوسترون، سوخت و ساز بدن را کنترل میکنند. در صورت اختلال در ترشح هورمونهای نامبرده، بدن تحت استرسهای جسمی و روحی مانند فعالیت شدید، تغییر دما و یا هیجانات روحی تحمل کمتری خواهد داشت.
چنانچه غدد فوق کلیوی دچار تومور یا بدخیمی شوند، یک یا هر دو غده با جراحی برداشته میشوند تا از ترشح بیش از حد هورمونهای آدرنال جلوگیری گردد. امروزه با توجه به مزایای جراحی لاپاروسکوپی، عملیات برداشتن غدد فوق کلیه از طریق چند شکاف کوچک 1 سانتیمتری بر روی بدن انجام میگیرد.
برداشتن غده تیوس
غده تیموس از جمله غدد درون ریز است که در جلوی قفسه سینه و بالای استخوان جناغ قرار گرفته و در عملکرد سیستم ایمنی بدن نقش دارد. چنانچه فرد به بیماری Myasthenia Gravis که باعث ضعف سیستم اسکلتی – عضلانی میشود، مبتلا گردد و یا دچار سرطان تیموس شود، انجام جراحی و برداشتن غده تیموس ضروری خواهد بود.
جراحان قبلاً از طریق ایجاد شکاف در قسمت بالای استخوان جناغ و یا قسمت پایین گردن، این غده را خارج میکردند ولی در حال حاضر این عمل جراحی به صورت لاپاروسکوپی قابل انجام است. اولین عمل جراحی تیموس در کشور توسط دکتر طولابی، در سال 1382 و در بیمارستان امام خمینی انجام شد.
برداشتن غده تیروئید
غده تیروئید در جلوی گردن قرار گرفته است. در صورت بروز هر گونه ناهنجاری در این غده، انجام جراحی جهت برداشتن تمام و یا بخشی از آن ضرورت مییابد. چنانچه این غده بزرگ شود (بیماری گواتر)، ممکن است فرد در بلع و یا تنفس مشکل پیدا کند. همچنین بیماری پر کاری تیروئید منجر به مصرف بیشتر اکسیژن و مواد غذایی میشود. اگر این بیماریها با استفاده از دارو برطرف نشود و یا بیمار سن کمی داشته یا باردار باشد، انجام جراحی و برداشتن غده تیروئید الزامی خواهد بود.
اطلاعات این بخش در حال به روز رسانی است